Kurban edilebilirlik, Ne İçin? (Sacrifiable, Pour Quoi?)

Jean-Luc Nancy'nin Une Pensée Finie adlı eserinde uzun ve sonluluk koşullarımızı açımlayan, merkezi önemde bir analitiği vardır: "L'insacrifiable" (Kurban edilemez olan) başlığın taşır. Özetle, yaşam zaten baştan aşağı adanmış (toplum içine doğmak, kurban edilmektir) olduğu için onu kurban etmek anlamsızdır, bunu yapmayalım lüften babında, doktora tezimde (1994) önem arzeden bir çalışmadır.

Konum ise güncel / viral durum: Tarihin virajındayız

M. Foucault dersiyle başlayalım (Dumézil ile ilişkilerini videolarımda 2017'de fazlasıyla ortaya koymuştum):

Baştan alamam, kaldığım yerden, bu geceki tweetimden devam edip devamına bakacağım:

Alıntı:

1- Dünyada insansılaşmış bir biyolojik varoluşun görülmesinden beri topluluk yaşamının 3 temel direğinden [Yaşam(doğum-ölüm-sağlık-korunma)/Çalışma(av,tarım,zanaat,mübadele) /Dil (sembolik mübadele)] biri Çalışma,karantina ile askıya alınırsa iç savaş çöker: İngiltere bu hafızada!

2- İç savaş çıkar demedim, çöker dedim. iç savaşta idare edebildik ama çöküşünü hiç görmedikti. Hobbescu dehşet olmalı; İngiltere bilir uzun süreli hafıza gerektiren ilimleri. Çalışma bugün elzem olduğu için değil bu, onsuz da olabileceğinin anlaşılması nedeniyle herşey çöker: New Age!

3- Markscıl kurgunun sadece tarihsel bir veri olarak ciddiye alıp tarihin motoru olarak tescillediği proleter'den kurtulmak üzere olan post-sanayi ("toplumu" demiyorum henüz) (bkz. 5G), totaliter hukuki alt yapısını (ister istesin ister istemesin, Çin tarafından önüne konulan) hazırlarken, proleterin sınıf savaşından bertaraf edilmesini (onun) öldürülebilirliği olarak idrak edebildi.

Bu bir idrak sınırı, eşiği meselesi (sıcağı sıcağına ne yaptığını tam bilmeyenler de olabilir), o halde ciddiye alınacak bir "sonluluk", "sınır", fizibilite (yapılabilirlik) meselesi. Kimse -hiçbir Nazi- toplama kamplarının 20yy.da yapılabileceğine inanmamıştı. Ama soğukkanlılıkla planlayanlar olduğu gibi gerçekleştirenler de oldu.

Müdrikenin sınırları bizim ekilebilir topraklarımızın sınırları gibidir, elimiz nereye uzanabiliyorsa anlar ve yapabiliriz. Her an biri bizi başka bir şey için enstrüman haline getirebilir (bize iş verip "çalışma hayatı"na sokabilir), biz de bu köleliğimiz nedeniyle ona şükran duyup mübadeleye katılırız,vb.

Mübadeleyi sözde kesersek, "non serviam" (küçükken edebiyata başladığımda kullandığım, bağlamsız ilk kelime budur) ile evvel Allah yolumuzu buluruz.

Kesinti berekettir. (Eskilerin devrim dediği şey; bizim paradeigmatos da bir a-phoria dediğimiz şey aynı şey olabilir).

4- Eşya ile şey ile, şeyleştirdiğimiz insan ile, ürettiğimizi sandığımız ancak sadece tüketim koşullarını yeniden üretirken (=Bağımlılık) aslında kendi üretim koşullarımızı da ürettiğimiz (=Bağnazlık) bu Kendi-Üzerine-Kapanma (Forclusion) sürecini kesintiye uğratmadan Güneş Doğmasın!

17-03-2020,04:53

5- Honteux Capitalisme en faillite d'avenir, a prévu et a mis en scène sa Fin si différée, sous prétexte virale se cache derrière "Etat d'exception": La peste & La Précarité  (de la vie, de l'emplois) et la mise en quarantain forcée de "L'étranger"/ des citoïens. J'ai bu le Torah âpres & le Coran mieleux: Pharmacon d'Etat de Siège...