İmgelerin Teslimiyeti/ Serbestiyeti

İmgelerin Teslimiyeti/ Serbestiyeti

(Et yiyici Satanael[1]e karşı Apolloncu Barış)

Geçen videomuzda "Barış" sözcüğünün Almanca'daki karşılığının (Freided) pasifize olmakla ilgili Pax ve paix, pais gibi latin kökenden farkı olarak, ilk bakışta "serbestiyet elde etme" anlamına geldiğinin, İslam sözcüğünün etimolojisini oluşturan "selam" (barış, kurtuluş, merhaba -salut), "teslim" sözcükleriyle tersi bir imgeyi uyandırdıklarını imâ ettikten sonra, ara terim olarak Freided'i çevirmek için Fransızca'daki "délivrance" sözcüğünü önermiştik.

Videomuzun başlığına taşıdığımız bu değerli sözcüğü imgelere ilişkin tutumumuzu belirginleştirmek için kullanıyoruz. İmgeler hem resme dair "apolloncu bir barış" (Lacan) ile bizlere teslim oluyor, ruhun çalkantıları akşamın huzura ermesi gibi hayalin imgesinde tutularak seyrimize sunulup bize sonunda saf uzamda(zihinde ve maddi resimde) teslim oluyorlar ki, onlar üzerine olan dionisiak yatırım ve kışkırtılmalarımızın nihai anlamı bize barış içinde uzlaşmak adına belirtik kılınsın.

 

Üzerinde -dionizosvârî bir şekilde- çekişilen et veya nesne'nin "kısmı nesnesi" (objet partiel) olarak sanat eseri (hatta Hephaistos'un Afrodit'e kimya endüstrisi ürünü olarak sunduğu -onun bedeninin bedeli olacak- fetiş mücevherleri de ilkel/ ilksel –hırs, Hermes’le rakabet- bir düzeyde buna dâhildir), zamandaki durdurak bilmez gerilime uzamın ertelemeli ve uzaklaştırmalı (différance), temaşa ve tefekküre yol açma cinsinden bir yanıtı, bir bahşidir (donation): Gecenin dinginliğine kavuşmayan bir günün deliliğinden (enerjetik saf kayıp) kozmik korunma kalkanımıza[2] (enerjetik korunum: zamanı uzamla bloke ederek zamana zaman verme), biz sanat eserinin -artık çağımızda en eski geleneklerle de çelişkiye düşmeden rahatlıkla kullanabileceğimiz- kuantik tanımı olarak bakabiliriz.

Kayıt: 10 Aralık 2019

---

[1] Dionizos kültünden hristyanlığa geçişle de çıkamayan Bogomil (Théogonie) heretiklerine göre Satanaëlle (Aynı Cibril, Mikail gibi göksel-semâvî feleklerden olup Adem’i yılanla şeytanlaştırmaya girişmiş, İsa tarafından yenilmiştir). Sinoplu Marcian’ın yapıp sürgüne kaçmak zorunda kaldığı gibi –estetik-görsel açıdan zihin açıcı- ancak ilkel Manişeist kaynaklı bir Hristiyanlık yorumudur bu.

[2] Kuran, tam da “bir eşin, eşinin ayıbını aynı gecenin gündüzün üstünü örtüp saklaması gibi örten kişi” olduğunu söyler. Medeni durumda insan –hayvanların aksine- için haz ancak bu teslimiyet ve özgürleşim (serbestiyet) -délivrance anında tam manasıyla ortaya çıkabilir.